X. yüzyıldan başlayarak İslamlığın yerleştiği yüzyıllar boyunca Türklerin, Allah ve Tanrı sözcüklerinin yanı sıra, aynı kavramı anlatan çeşitli öğeleri kullandıkları görülüyor. Arapçada 'sahip, efendi' anlamlarına da gelen ve 'Tanrı' anlamında da kullanılan Mevla, Uygur döneminden bu yana metinlerde gördüğümüz idi 'sahip, efendi' sözcüğüyle karşılanmıştır.